blekotać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish blekotać, blegotać. By surface analysis, blekot +‎ -otać.

Pronunciation

• IPA^(key): /blɛˈkɔ.tat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: ble‧ko‧tać

Verb

blekotać impf

1. (archaic, intransitive) to scold

   Synonyms: besztać, ganić, karcić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, rugać, sztorcować, strofować, upominać, napominać

2. (archaic, intransitive) to blather

   Synonym: pleść

Conjugation

Conjugation of blekotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		blekotać
present tense	1st	blekoczę			blekoczemy
	2nd	blekoczesz			blekoczecie
	3rd	blekocze			blekoczą
	impersonal	blekocze się
past tense	1st	blekotałem, -(e)m blekotał	blekotałam, -(e)m blekotała	blekotałom, -(e)m blekotało	blekotaliśmy, -(e)śmy blekotali	blekotałyśmy, -(e)śmy blekotały
	2nd	blekotałeś, -(e)ś blekotał	blekotałaś, -(e)ś blekotała	blekotałoś, -(e)ś blekotało	blekotaliście, -(e)ście blekotali	blekotałyście, -(e)ście blekotały
	3rd	blekotał	blekotała	blekotało	blekotali	blekotały
	impersonal	blekotano
future tense	1st	będę blekotał, będę blekotać	będę blekotała, będę blekotać	będę blekotało, będę blekotać	będziemy blekotali, będziemy blekotać	będziemy blekotały, będziemy blekotać
	2nd	będziesz blekotał, będziesz blekotać	będziesz blekotała, będziesz blekotać	będziesz blekotało, będziesz blekotać	będziecie blekotali, będziecie blekotać	będziecie blekotały, będziecie blekotać
	3rd	będzie blekotał, będzie blekotać	będzie blekotała, będzie blekotać	będzie blekotało, będzie blekotać	będą blekotali, będą blekotać	będą blekotały, będą blekotać
	impersonal	będzie blekotać się
conditional	1st	blekotałbym, bym blekotał	blekotałabym, bym blekotała	blekotałobym, bym blekotało	blekotalibyśmy, byśmy blekotali	blekotałybyśmy, byśmy blekotały
	2nd	blekotałbyś, byś blekotał	blekotałabyś, byś blekotała	blekotałobyś, byś blekotało	blekotalibyście, byście blekotali	blekotałybyście, byście blekotały
	3rd	blekotałby, by blekotał	blekotałaby, by blekotała	blekotałoby, by blekotało	blekotaliby, by blekotali	blekotałyby, by blekotały
	impersonal	blekotano by
imperative	1st	niech blekoczę			blekoczmy
	2nd	blekocz			blekoczcie
	3rd	niech blekocze			niech blekoczą
active adjectival participle		blekoczący	blekocząca	blekoczące	blekoczący	blekoczące
contemporary adverbial participle		blekocząc
verbal noun		blekotanie

or:

Conjugation of blekotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		blekotać
present tense	1st	blekocę			blekocemy
	2nd	blekocesz			blekocecie
	3rd	blekoce			blekocą
	impersonal	blekoce się
past tense	1st	blekotałem, -(e)m blekotał	blekotałam, -(e)m blekotała	blekotałom, -(e)m blekotało	blekotaliśmy, -(e)śmy blekotali	blekotałyśmy, -(e)śmy blekotały
	2nd	blekotałeś, -(e)ś blekotał	blekotałaś, -(e)ś blekotała	blekotałoś, -(e)ś blekotało	blekotaliście, -(e)ście blekotali	blekotałyście, -(e)ście blekotały
	3rd	blekotał	blekotała	blekotało	blekotali	blekotały
	impersonal	blekotano
future tense	1st	będę blekotał, będę blekotać	będę blekotała, będę blekotać	będę blekotało, będę blekotać	będziemy blekotali, będziemy blekotać	będziemy blekotały, będziemy blekotać
	2nd	będziesz blekotał, będziesz blekotać	będziesz blekotała, będziesz blekotać	będziesz blekotało, będziesz blekotać	będziecie blekotali, będziecie blekotać	będziecie blekotały, będziecie blekotać
	3rd	będzie blekotał, będzie blekotać	będzie blekotała, będzie blekotać	będzie blekotało, będzie blekotać	będą blekotali, będą blekotać	będą blekotały, będą blekotać
	impersonal	będzie blekotać się
conditional	1st	blekotałbym, bym blekotał	blekotałabym, bym blekotała	blekotałobym, bym blekotało	blekotalibyśmy, byśmy blekotali	blekotałybyśmy, byśmy blekotały
	2nd	blekotałbyś, byś blekotał	blekotałabyś, byś blekotała	blekotałobyś, byś blekotało	blekotalibyście, byście blekotali	blekotałybyście, byście blekotały
	3rd	blekotałby, by blekotał	blekotałaby, by blekotała	blekotałoby, by blekotało	blekotaliby, by blekotali	blekotałyby, by blekotały
	impersonal	blekotano by
imperative	1st	niech blekocę			blekoczmy
	2nd	blekocz			blekoczcie
	3rd	niech blekoce			niech blekocą
active adjectival participle		blekocący	blekocąca	blekocące	blekocący	blekocące
contemporary adverbial participle		blekocąc
verbal noun		blekotanie

Related terms

nouns

• blekot
• blekotnik

 

Further reading

• blekotać in Polish dictionaries at PWN