karcić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kъrtiti. Doublet of korcić (“to tempt”), a borrowing from Ukrainian.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkar.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -art͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: kar‧cić

Verb

karcić impf (perfective skarcić)

1. (transitive) to chide, to scold, to rebuke, to reprimand, to castigate

   Synonyms: besztać, ganić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, rugać, sztorcować, strofować, upominać, napominać

2. (reflexive with się) to chide oneself, to scold oneself, to rebuke oneself, to reprimand oneself, to castigate oneself

Conjugation

Conjugation of karcić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		karcić
present tense	1st	karcę			karcimy
	2nd	karcisz			karcicie
	3rd	karci			karcą
	impersonal	karci się
past tense	1st	karciłem, -(e)m karcił	karciłam, -(e)m karciła	karciłom, -(e)m karciło	karciliśmy, -(e)śmy karcili	karciłyśmy, -(e)śmy karciły
	2nd	karciłeś, -(e)ś karcił	karciłaś, -(e)ś karciła	karciłoś, -(e)ś karciło	karciliście, -(e)ście karcili	karciłyście, -(e)ście karciły
	3rd	karcił	karciła	karciło	karcili	karciły
	impersonal	karcono
future tense	1st	będę karcił, będę karcić	będę karciła, będę karcić	będę karciło, będę karcić	będziemy karcili, będziemy karcić	będziemy karciły, będziemy karcić
	2nd	będziesz karcił, będziesz karcić	będziesz karciła, będziesz karcić	będziesz karciło, będziesz karcić	będziecie karcili, będziecie karcić	będziecie karciły, będziecie karcić
	3rd	będzie karcił, będzie karcić	będzie karciła, będzie karcić	będzie karciło, będzie karcić	będą karcili, będą karcić	będą karciły, będą karcić
	impersonal	będzie karcić się
conditional	1st	karciłbym, bym karcił	karciłabym, bym karciła	karciłobym, bym karciło	karcilibyśmy, byśmy karcili	karciłybyśmy, byśmy karciły
	2nd	karciłbyś, byś karcił	karciłabyś, byś karciła	karciłobyś, byś karciło	karcilibyście, byście karcili	karciłybyście, byście karciły
	3rd	karciłby, by karcił	karciłaby, by karciła	karciłoby, by karciło	karciliby, by karcili	karciłyby, by karciły
	impersonal	karcono by
imperative	1st	niech karcę			karćmy
	2nd	karć			karćcie
	3rd	niech karci			niech karcą
active adjectival participle		karcący	karcąca	karcące	karcący	karcące
passive adjectival participle		karcony	karcona	karcone	karceni	karcone
contemporary adverbial participle		karcąc
verbal noun		karcenie

Further reading

• karcić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• karcić in Polish dictionaries at PWN