bremar
Galician
Etymology
From Suevic [Term?],[1] from Proto-Germanic *bremaną (“to roar”), from Proto-Indo-European *bʰrem- (“to make noise”). Doublet of bramar. Cognate with Spanish bramar, French bramer, Italian bramire, Old English bremman (“to roar, rage”).
Pronunciation
Verb
Lua error in Module:parameters at line 797: Parameter 2 is not used by this template.
- (intransitive) to fret; to covet; to disquiet
- 1807, anonymous, Segundo diálogo dos esterqueiros:
- En consensia xa podía, porque vos anda bremando o señor Dn Xoán Oliva que está facendo as súas veces
- Conscientiously, he should, because Don Xoán Oliva, who is covering his absecence, is fretting
- En consensia xa podía, porque vos anda bremando o señor Dn Xoán Oliva que está facendo as súas veces
- 1813, anonymous, Decima constitucional:
- bufe o escribano ladrón, que o pelexo me sacou, e breme o que me acabou con trabucos, e liortas: gráceas dan as miñas portas a quen así os xiringou.
- let him hiss, the thief scribe who took my hide; and let him fret, he who finished me with tributes and struggles: thanks are given by my doors to whom that so disturbed them
- bufe o escribano ladrón, que o pelexo me sacou, e breme o que me acabou con trabucos, e liortas: gráceas dan as miñas portas a quen así os xiringou.
- 1807, anonymous, Segundo diálogo dos esterqueiros:
- (intransitive) to roar
- Synonym: bramar