burggraaf

Dutch

Etymology

burg (“burgh, castle”) +‎ graaf (“count, official”)

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

burggraaf m (plural burggraven, diminutive burggraafje n)

1. (originally) keeper of certain castles (and surrounding jurisdictions)
2. viscount, a peerage rank, below graaf (count)

Derived terms

• burggraafschap n
• burggravin f

Related terms

• paltsgraaf m
• Rijngraaf m
• vrijgraaf m
• wildgraaf m
• zendgraaf m