céimí

Irish

Etymology

céim (“degree”) +‎ -aí

Noun

céimí m (genitive singular céimí, nominative plural céimithe)

1. graduate

Declension

Declension of céimí

Fourth declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative céimí céimithe Vocative a chéimí a chéimithe Genitive céimí céimithe Dative céimí céimithe

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an céimí na céimithe Genitive an chéimí na gcéimithe Dative leis an gcéimí don chéimí leis na céimithe

Derived terms

• fochéimí
• iarchéimí

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “céimí”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN