calcularius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From calculus (“pebble, stone”) + -ārius.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kal.kuˈlaː.ri.us/, [käɫ̪kʊˈɫ̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kal.kuˈla.ri.us/, [kälkuˈläːrius]
Adjective
[edit]calculārius (feminine calculāria, neuter calculārium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to calculations
- error in reckoning or calculation
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | calculārius | calculāria | calculārium | calculāriī | calculāriae | calculāria | |
Genitive | calculāriī | calculāriae | calculāriī | calculāriōrum | calculāriārum | calculāriōrum | |
Dative | calculāriō | calculāriō | calculāriīs | ||||
Accusative | calculārium | calculāriam | calculārium | calculāriōs | calculāriās | calculāria | |
Ablative | calculāriō | calculāriā | calculāriō | calculāriīs | |||
Vocative | calculārie | calculāria | calculārium | calculāriī | calculāriae | calculāria |
References
[edit]- “calcularius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- calcularius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.