cando
Galician
Etymology 1
Adverb
cando
- (interrogative) when
Conjunction
cando
Etymology 2
From older candano, from a substrate language, from Proto-Celtic *kando-, from Proto-Indo-European *(s)kand- (“to shine, glow”); compare Latin candeō (“glow”) and Ancient Greek κάνδαρος (kándaros, “charcoal”).[1]
Cognate with Asturian candanu.
Noun
cando m (plural candos)
Derived terms
References
- Template:R:DDGM
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “cando”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
- Template:R:DDLG
- Template:R:TILG
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “cando”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Sardinian
Etymology
Pronunciation
Adverb
cando
- (interrogative) when
Conjunction
cando
Derived terms
- cando non cando (“sometimes”)
Spanish
Verb
cando
Categories:
- Galician terms inherited from Latin
- Galician terms derived from Latin
- Galician lemmas
- Galician adverbs
- Galician conjunctions
- Galician terms derived from substrate languages
- Galician terms derived from Proto-Celtic
- Galician terms derived from Proto-Indo-European
- Galician nouns
- Galician countable nouns
- Galician masculine nouns
- gl:Time
- Sardinian terms inherited from Latin
- Sardinian terms derived from Latin
- Sardinian terms with IPA pronunciation
- Sardinian lemmas
- Sardinian adverbs
- Sardinian conjunctions
- Spanish non-lemma forms
- Spanish verb forms
- Spanish forms of verbs ending in -ar