cealaigh

Irish

Verb

cealaigh (present analytic cealaíonn, future analytic cealóidh, verbal noun cealú, past participle cealaithe)

1. to cancel (invalidate, annul)

Conjugation

conjugation of cealaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cealaím	cealaíonn tú; cealaír†	cealaíonn sé, sí	cealaímid; cealaíonn muid	cealaíonn sibh	cealaíonn siad; cealaíd†	a chealaíonn; a chealaíos / a gcealaíonn*; a gcealaíos*	cealaítear
	past	chealaigh mé; chealaíos	chealaigh tú; chealaís	chealaigh sé, sí	chealaíomar; chealaigh muid	chealaigh sibh; chealaíobhair	chealaigh siad; chealaíodar	a chealaigh / ar chealaigh*	cealaíodh
	past habitual	chealaínn / gcealaínn‡‡	chealaíteá / gcealaíteᇇ	chealaíodh sé, sí / gcealaíodh sé, s퇇	chealaímis; chealaíodh muid / gcealaímis‡‡; gcealaíodh muid‡‡	chealaíodh sibh / gcealaíodh sibh‡‡	chealaídís; chealaíodh siad / gcealaídís‡‡; gcealaíodh siad‡‡	a chealaíodh / a gcealaíodh*	chealaítí / gcealaít퇇
future		cealóidh mé; cealód; cealóchaidh mé†	cealóidh tú; cealóir†; cealóchaidh tú†	cealóidh sé, sí; cealóchaidh sé, sí†	cealóimid; cealóidh muid; cealóchaimid†; cealóchaidh muid†	cealóidh sibh; cealóchaidh sibh†	cealóidh siad; cealóid†; cealóchaidh siad†	a chealóidh; a chealós; a chealóchaidh†; a chealóchas† / a gcealóidh*; a gcealós*; a gcealóchaidh*†; a gcealóchas*†	cealófar; cealóchar†
conditional		chealóinn; chealóchainn† / gcealóinn‡‡; gcealóchainn†‡‡	chealófá; chealóchthᆠ/ gcealófᇇ; gcealóchthᆇ‡	chealódh sé, sí; chealóchadh sé, s토/ gcealódh sé, s퇇; gcealóchadh sé, s톇‡	chealóimis; chealódh muid; chealóchaimis†; chealóchadh muid† / gcealóimis‡‡; gcealódh muid‡‡; gcealóchaimis†‡‡; gcealóchadh muid†‡‡	chealódh sibh; chealóchadh sibh† / gcealódh sibh‡‡; gcealóchadh sibh†‡‡	chealóidís; chealódh siad; chealóchadh siad† / gcealóidís‡‡; gcealódh siad‡‡; gcealóchadh siad†‡‡	a chealódh; a chealóchadh† / a gcealódh*; a gcealóchadh*†	chealófaí; chealóchtha토/ gcealófa퇇; gcealóchtha톇‡
subjunctive	present	go gcealaí mé; go gcealaíod†	go gcealaí tú; go gcealaír†	go gcealaí sé, sí	go gcealaímid; go gcealaí muid	go gcealaí sibh	go gcealaí siad; go gcealaíd†	—	go gcealaítear
	past	dá gcealaínn	dá gcealaíteá	dá gcealaíodh sé, sí	dá gcealaímis; dá gcealaíodh muid	dá gcealaíodh sibh	dá gcealaídís; dá gcealaíodh siad	—	dá gcealaítí
imperative		cealaím	cealaigh	cealaíodh sé, sí	cealaímis	cealaígí; cealaídh†	cealaídís	—	cealaítear
verbal noun		cealú
past participle		cealaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cealaigh	chealaigh	gcealaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “cealaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN