celeritas
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From celer (“fast, swift”) + -tās.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /keˈle.ri.taːs/, [kɛˈɫ̪ɛrɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃeˈle.ri.tas/, [t͡ʃeˈlɛːrit̪äs]
Noun[edit]
celeritās f (genitive celeritātis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | celeritās | celeritātēs |
Genitive | celeritātis | celeritātum |
Dative | celeritātī | celeritātibus |
Accusative | celeritātem | celeritātēs |
Ablative | celeritāte | celeritātibus |
Vocative | celeritās | celeritātēs |
Synonyms[edit]
- (quickness, swiftness): vēlōcitās
Related terms[edit]
Descendants[edit]
- Catalan: celeritat
- English: celerity
- French: célérité
- Italian: celerità
- Portuguese: celeridade
- Romanian: celeritate
- Spanish: celeridad
References[edit]
- “celeritas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “celeritas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- celeritas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to overtake and pass some one: praecurrere aliquem (celeritate)
- dulness of intellect: ingenii tarditas (opp. celeritas)
- vivid, lively imagination: ingenii vis or celeritas
- readiness in debate, in repartee: celeritas in respondendo
- to overtake and pass some one: praecurrere aliquem (celeritate)