ciupas

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from German Schubpass.[1][2][3] The shift from szu- to ciu- is through contamination from ciupa.[4][5] First attested in 1832.[6]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈt͡ɕu.pas/
  • (file)
  • Rhymes: -upas
  • Syllabification: ciu‧pas

Noun[edit]

ciupas m pers

  1. (colloquial) jerk (person towards whom one feels negatively)

Declension[edit]

Noun[edit]

ciupas m inan

  1. (obsolete) guarded transport of culprits
  2. (obsolete) dismissal, refusal
    Synonyms: odmowa, odprawa
  3. (obsolete, card games) instance of two players playing cards or dice simultaneously throwing the same number of points

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adverbs

References[edit]

  1. ^ Mańczak, Witold (2017) “ciupas”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “ciupas”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “ciupas”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  4. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “ciupasem”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  5. ^ Adam Fałowski (2022) “ciupasem”, in Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN
  6. ^ Konstanty Słotwiński (1832) Katechizm Poddanych Galicyjskich o prawach i powinnościach ich względem Rządu, Dworu i samych siebie[2] (in Polish), s.l., page 53

Further reading[edit]