condicticius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From condictus +‎ -īcius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

condictīcius (feminine condictīcia, neuter condictīcium); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to a demand of restitution

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative condictīcius condictīcia condictīcium condictīciī condictīciae condictīcia
Genitive condictīciī condictīciae condictīciī condictīciōrum condictīciārum condictīciōrum
Dative condictīciō condictīciō condictīciīs
Accusative condictīcium condictīciam condictīcium condictīciōs condictīciās condictīcia
Ablative condictīciō condictīciā condictīciō condictīciīs
Vocative condictīcie condictīcia condictīcium condictīciī condictīciae condictīcia

Descendants[edit]

  • English: conductitious

References[edit]