coniugalis
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kon.i̯uˈɡaː.lis/, [kɔni̯ʊˈɡäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.juˈɡa.lis/, [konjuˈɡäːlis]
Adjective
[edit]coniugālis (neuter coniugāle); third-declension two-termination adjective
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | coniugālis | coniugāle | coniugālēs | coniugālia | |
Genitive | coniugālis | coniugālium | |||
Dative | coniugālī | coniugālibus | |||
Accusative | coniugālem | coniugāle | coniugālēs coniugālīs |
coniugālia | |
Ablative | coniugālī | coniugālibus | |||
Vocative | coniugālis | coniugāle | coniugālēs | coniugālia |
Descendants
[edit]References
[edit]- “coniugalis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers