coniunctio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /konˈi̯uːnk.ti.oː/, [kɔnˈi̯uːŋkt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈjunk.t͡si.o/, [konˈjuŋkt̪͡s̪io]
Noun[edit]
coniūnctiō f (genitive coniūnctiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | coniūnctiō | coniūnctiōnēs |
Genitive | coniūnctiōnis | coniūnctiōnum |
Dative | coniūnctiōnī | coniūnctiōnibus |
Accusative | coniūnctiōnem | coniūnctiōnēs |
Ablative | coniūnctiōne | coniūnctiōnibus |
Vocative | coniūnctiō | coniūnctiōnēs |
Descendants[edit]
- Asturian: conxunción
- Catalan: conjunció
- Galician: conxunción
- → German: Konjunktion
- Italian: congiunzione
- → Occitan: conjoncion
- Old French: conjonction
- → English: conjunction
- French: conjonction
- Portuguese: conjunção
- Romanian: conjuncție
- → Russian: конъю́нкция (konʺjúnkcija)
- Sicilian: cungiunzioni, cugnunzioni, cuniunzioni, cunjunzioni
- → Maltese: konġunzjoni
- Spanish: conjunción
References[edit]
- “coniunctio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers