conlaigh

Irish

Alternative forms

• connlaigh, connluigh (superseded)

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /ˈkuːn̪ˠl̪ˠɪɟ/

Verb

conlaigh (present analytic conlaíonn, future analytic conlóidh, verbal noun conlú, past participle conlaithe)

1. (transitive) to scrape together, scrape up (gather something needed)
2. (intransitive) to shrink into oneself [with chuig and reflexive pronoun]

   Chonlaigh mé chugam (féin). ― I shrank into myself.

Conjugation

conjugation of conlaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	conlaím	conlaíonn tú; conlaír†	conlaíonn sé, sí	conlaímid; conlaíonn muid	conlaíonn sibh	conlaíonn siad; conlaíd†	a chonlaíonn; a chonlaíos / a gconlaíonn*	conlaítear
	past	chonlaigh mé; chonlaíos	chonlaigh tú; chonlaís	chonlaigh sé, sí	chonlaíomar; chonlaigh muid	chonlaigh sibh; chonlaíobhair	chonlaigh siad; chonlaíodar	a chonlaigh / ar chonlaigh*	conlaíodh
	past habitual	chonlaínn / gconlaínn‡‡	chonlaíteá / gconlaíteᇇ	chonlaíodh sé, sí / gconlaíodh sé, s퇇	chonlaímis; chonlaíodh muid / gconlaímis‡‡; gconlaíodh muid‡‡	chonlaíodh sibh / gconlaíodh sibh‡‡	chonlaídís; chonlaíodh siad / gconlaídís‡‡; gconlaíodh siad‡‡	a chonlaíodh / a gconlaíodh*	chonlaítí / gconlaít퇇
future		conlóidh mé; conlód; conlóchaidh mé†	conlóidh tú; conlóir†; conlóchaidh tú†	conlóidh sé, sí; conlóchaidh sé, sí†	conlóimid; conlóidh muid; conlóchaimid†; conlóchaidh muid†	conlóidh sibh; conlóchaidh sibh†	conlóidh siad; conlóid†; conlóchaidh siad†	a chonlóidh; a chonlós; a chonlóchaidh†; a chonlóchas† / a gconlóidh*; a gconlóchaidh*†	conlófar; conlóchar†
conditional		chonlóinn; chonlóchainn† / gconlóinn‡‡; gconlóchainn†‡‡	chonlófá; chonlóchthᆠ/ gconlófᇇ; gconlóchthᆇ‡	chonlódh sé, sí; chonlóchadh sé, s토/ gconlódh sé, s퇇; gconlóchadh sé, s톇‡	chonlóimis; chonlódh muid; chonlóchaimis†; chonlóchadh muid† / gconlóimis‡‡; gconlódh muid‡‡; gconlóchaimis†‡‡; gconlóchadh muid†‡‡	chonlódh sibh; chonlóchadh sibh† / gconlódh sibh‡‡; gconlóchadh sibh†‡‡	chonlóidís; chonlódh siad; chonlóchadh siad† / gconlóidís‡‡; gconlódh siad‡‡; gconlóchadh siad†‡‡	a chonlódh; a chonlóchadh† / a gconlódh*; a gconlóchadh*†	chonlófaí; chonlóchtha토/ gconlófa퇇; gconlóchtha톇‡
subjunctive	present	go gconlaí mé; go gconlaíod†	go gconlaí tú; go gconlaír†	go gconlaí sé, sí	go gconlaímid; go gconlaí muid	go gconlaí sibh	go gconlaí siad; go gconlaíd†	—	go gconlaítear
	past	dá gconlaínn	dá gconlaíteá	dá gconlaíodh sé, sí	dá gconlaímis; dá gconlaíodh muid	dá gconlaíodh sibh	dá gconlaídís; dá gconlaíodh siad	—	dá gconlaítí
imperative		conlaím	conlaigh	conlaíodh sé, sí	conlaímis	conlaígí; conlaídh†	conlaídís	—	conlaítear
verbal noun		conlú
past participle		conlaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Alternative verbal nouns: conlach, conlacht

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
conlaigh	chonlaigh	gconlaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “connlaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Dinneen, Patrick S. (1927) “connluighim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society
• Ó Dónaill, Niall (1977) “conlaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN