crucium

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Back-formation from cruciō (to torture, hurt, cause pain), though this is not a common procedure in Latin.[1]

Adjective[edit]

crucium (nominative/accusative singular neuter)

  1. (Old Latin, hapax) bad, cross (of wine)
    Synonym: īnsuāve
    • 1839 [8th century CE], Paulus Diaconus, edited by Karl Otfried Müller, Excerpta ex libris Pompeii Festi De significatione verborum, page 53:
      Crucium, quod cruciat. Unde Lucilius vinum insuave crucium dixit.
      Crucius, that which hurts, whence Lucilius calls crucium bad wine.

References[edit]

  1. ^ De Vaan, Michiel (2008) “crux, -cis”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 147–148