From Wiktionary, the free dictionary
From Middle Irish cuimlid, comlaid, from Old Irish con·meil.
cuimil (present analytic cuimlíonn, future analytic cuimleoidh, verbal noun cuimilt, past participle cuimilte)
- to rub, wipe
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
cuimlím
|
cuimlíonn tú; cuimlír†
|
cuimlíonn sé, sí
|
cuimlímid; cuimlíonn muid
|
cuimlíonn sibh
|
cuimlíonn siad; cuimlíd†
|
a chuimlíonn; a chuimlíos / a gcuimlíonn*
|
cuimlítear
|
past
|
chuimil mé; chuimlíos
|
chuimil tú; chuimlís
|
chuimil sé, sí
|
chuimlíomar; chuimil muid
|
chuimil sibh; chuimlíobhair
|
chuimil siad; chuimlíodar
|
a chuimil / ar chuimil*
|
cuimlíodh
|
past habitual
|
chuimlínn / gcuimlínn‡‡
|
chuimlíteá / gcuimlíteᇇ
|
chuimlíodh sé, sí / gcuimlíodh sé, s퇇
|
chuimlímis; chuimlíodh muid / gcuimlímis‡‡; gcuimlíodh muid‡‡
|
chuimlíodh sibh / gcuimlíodh sibh‡‡
|
chuimlídís; chuimlíodh siad / gcuimlídís‡‡; gcuimlíodh siad‡‡
|
a chuimlíodh / a gcuimlíodh*
|
chuimlítí / gcuimlít퇇
|
future
|
cuimleoidh mé; cuimleod; cuimleochaidh mé†
|
cuimleoidh tú; cuimleoir†; cuimleochaidh tú†
|
cuimleoidh sé, sí; cuimleochaidh sé, sí†
|
cuimleoimid; cuimleoidh muid; cuimleochaimid†; cuimleochaidh muid†
|
cuimleoidh sibh; cuimleochaidh sibh†
|
cuimleoidh siad; cuimleoid†; cuimleochaidh siad†
|
a chuimleoidh; a chuimleos; a chuimleochaidh†; a chuimleochas† / a gcuimleoidh*; a gcuimleochaidh*†
|
cuimleofar; cuimleochar†
|
conditional
|
chuimleoinn; chuimleochainn† / gcuimleoinn‡‡; gcuimleochainn†‡‡
|
chuimleofá; chuimleochthᆠ/ gcuimleofᇇ; gcuimleochthᆇ‡
|
chuimleodh sé, sí; chuimleochadh sé, sí† / gcuimleodh sé, s퇇; gcuimleochadh sé, s톇‡
|
chuimleoimis; chuimleodh muid; chuimleochaimis†; chuimleochadh muid† / gcuimleoimis‡‡; gcuimleodh muid‡‡; gcuimleochaimis†‡‡; gcuimleochadh muid†‡‡
|
chuimleodh sibh; chuimleochadh sibh† / gcuimleodh sibh‡‡; gcuimleochadh sibh†‡‡
|
chuimleoidís; chuimleodh siad; chuimleochadh siad† / gcuimleoidís‡‡; gcuimleodh siad‡‡; gcuimleochadh siad†‡‡
|
a chuimleodh; a chuimleochadh† / a gcuimleodh*; a gcuimleochadh*†
|
chuimleofaí; chuimleochthaí† / gcuimleofa퇇; gcuimleochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gcuimlí mé; go gcuimlíod†
|
go gcuimlí tú; go gcuimlír†
|
go gcuimlí sé, sí
|
go gcuimlímid; go gcuimlí muid
|
go gcuimlí sibh
|
go gcuimlí siad; go gcuimlíd†
|
—
|
go gcuimlítear
|
past
|
dá gcuimlínn
|
dá gcuimlíteá
|
dá gcuimlíodh sé, sí
|
dá gcuimlímis; dá gcuimlíodh muid
|
dá gcuimlíodh sibh
|
dá gcuimlídís; dá gcuimlíodh siad
|
—
|
dá gcuimlítí
|
imperative
|
cuimlím
|
cuimil
|
cuimlíodh sé, sí
|
cuimlímis
|
cuimlígí; cuimlídh†
|
cuimlídís
|
—
|
cuimlítear
|
verbal noun
|
cuimilt
|
past participle
|
cuimilte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.