cumpătare
Romanian
Etymology
Noun
cumpătare f (plural cumpătări)
Declension
Declension of cumpătare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) cumpătare | cumpătarea | (niște) cumpătări | cumpătările |
genitive/dative | (unei) cumpătări | cumpătării | (unor) cumpătări | cumpătărilor |
vocative | cumpătare, cumpătareo | cumpătărilor |