czupień

Polish

Etymology

From czub +‎ -eń.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈt͡ʂupjɛɲ/

Noun

czupień m inan

1. (Far Masovian) thin tip of something

   w samym czupniu ― at the very top

Further reading

• Antoni Waga (1860) “czupień”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 750