dönüş

See also: donus

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [dønyʃ]
• Hyphenation: dö‧nüş

Noun

dönüş (definite accusative dönüşü, plural dönüşler)

1. return

Declension

Inflection
Nominative	dönüş
Definite accusative	dönüşü
	Singular	Plural
Nominative	dönüş	dönüşler
Definite accusative	dönüşü	dönüşleri
Dative	dönüşe	dönüşlere
Locative	dönüşte	dönüşlerde
Ablative	dönüşten	dönüşlerden
Genitive	dönüşün	dönüşlerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular dönüşüm dönüşlerim 2nd singular dönüşün dönüşlerin 3rd singular dönüşü dönüşleri 1st plural dönüşümüz dönüşlerimiz 2nd plural dönüşünüz dönüşleriniz 3rd plural dönüşleri dönüşleri

Derived terms

• dönüşlü
• dönüşsüz