-iş

See also: Appendix:Variations of "is"

Azerbaijani

Etymology 1

Cognate with Uyghur -ىش‎ (-ish).

Pronunciation

• IPA^(key): /iʃ/

Suffix

	preceding vowel
	A / I	E / Ə / İ	O / U	Ö / Ü
postconsonantal	-ış	-iş	-uş	-üş
postvocalic	-yış	-yiş	-yuş	-yüş

-iş

1. Suffix creating nouns from verbs.

   ‎axtarmaq (“to search”) + ‎-ış → ‎axtarış (“search”)

   ‎satmaq (“to sell”) + ‎-ış → ‎satış (“sale”)

   ‎oyanmaq (“to awake”) + ‎-ış → ‎oyanış (“awakening”)

   ‎girmək (“to enter”) + ‎-iş → ‎giriş (“entrance”)

   ‎getmək (“to walk, to travel”) + ‎-iş → ‎gediş (“journey”)

   ‎uçmaq (“to fly”) + ‎-uş → ‎uçuş (“flight”)

   ‎udmaq (“to win”) + ‎-uş → ‎uduş (“win, gain”)

   ‎gülmək (“to laugh”) + ‎-üş → ‎gülüş (“laughter”)

   ‎görmək (“to see”) + ‎-üş → ‎görüş (“meeting, encounter”)

   ‎söymək (“to curse, to scold”) + ‎-üş → ‎söyüş (“curse, foul language”)

   ‎yaşamaq (“to live”) + ‎-yış → ‎yaşayış

   ‎anlamaq (“to understand”) + ‎-yış → ‎anlayış

Usage notes

A notable irregularity is yürümək, taking -ş:

‎yürümək (“to go”) + ‎-ş → ‎yürüş (“march”)

Declension

Declension of -iş

	singular	plural
nominative	-iş	-işlər
definite accusative	-işi	-işləri
dative	-işə	-işlərə
locative	-işdə	-işlərdə
ablative	-işdən	-işlərdən
definite genitive	-işin	-işlərin

Possessive forms of -iş

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	-işim	-işlərim
sənin (“your”)	-işin	-işlərin
onun (“his/her/its”)	-işi	-işləri
bizim (“our”)	-işimiz	-işlərimiz
sizin (“your”)	-işiniz	-işləriniz
onların (“their”)	-işi or -işləri	-işləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	-işimi	-işlərimi
sənin (“your”)	-işini	-işlərini
onun (“his/her/its”)	-işini	-işlərini
bizim (“our”)	-işimizi	-işlərimizi
sizin (“your”)	-işinizi	-işlərinizi
onların (“their”)	-işini or -işlərini	-işlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	-işimə	-işlərimə
sənin (“your”)	-işinə	-işlərinə
onun (“his/her/its”)	-işinə	-işlərinə
bizim (“our”)	-işimizə	-işlərimizə
sizin (“your”)	-işinizə	-işlərinizə
onların (“their”)	-işinə or -işlərinə	-işlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	-işimdə	-işlərimdə
sənin (“your”)	-işində	-işlərində
onun (“his/her/its”)	-işində	-işlərində
bizim (“our”)	-işimizdə	-işlərimizdə
sizin (“your”)	-işinizdə	-işlərinizdə
onların (“their”)	-işində or -işlərində	-işlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	-işimdən	-işlərimdən
sənin (“your”)	-işindən	-işlərindən
onun (“his/her/its”)	-işindən	-işlərindən
bizim (“our”)	-işimizdən	-işlərimizdən
sizin (“your”)	-işinizdən	-işlərinizdən
onların (“their”)	-işindən or -işlərindən	-işlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	-işimin	-işlərimin
sənin (“your”)	-işinin	-işlərinin
onun (“his/her/its”)	-işinin	-işlərinin
bizim (“our”)	-işimizin	-işlərimizin
sizin (“your”)	-işinizin	-işlərinizin
onların (“their”)	-işinin or -işlərinin	-işlərinin

Derived terms

Azerbaijani terms suffixed with -iş (nominal)

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): /iʃ/

Suffix

	preceding vowel
	A / I	E / Ə / İ	O / U	Ö / Ü
postconsonantal	-ış	-iş	-uş	-üş
postvocalic	-ş

-iş

1. Reciprocative suffix.

   ‎baxmaq + ‎-iş → ‎baxışmaq

   ‎bitmək + ‎-iş → ‎bitişmək

   ‎çəkmək + ‎-iş → ‎çəkişmək

   ‎vurmaq (“to hit, punch”) + ‎-iş → ‎vuruşmaq (“to battle, fight”)

   ‎döymək (“to beat”) + ‎-iş → ‎döyüşmək (“to fight, combat”)

   ‎yürümək + ‎-ş → ‎yürüşmək

   ‎tanımaq + ‎-ş → ‎tanışmaq

Usage notes

Verbs with monosyllabic vowel-ending stems generally take a y before the suffixes -il, -in, or -iş:

‎demək (“to say”) + ‎-iş → ‎deyişmək (“to argue”)

Derived terms

Azerbaijani terms suffixed with -iş (verbal)

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈiʃ/

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish ـش‎ (-iş), from Old Anatolian Turkish ـش‎ (iş), from Proto-Turkic *-iĺ.

Suffix

	preceding vowel
	A / I	E / İ	O / U	Ö / Ü
postconsonantal	-ış	-iş	-uş	-üş
postvocalic	-yış	-yiş	-yuş	-yüş

-iş (noun-forming suffixes)

2. A suffix forming nouns from verbs.

   ‎bakmak (“to look”) + ‎-ış → ‎bakış (“look”)

   ‎inmek (“to land”) + ‎-iş → ‎iniş (“landing”)

   ‎görmek (“to see”) + ‎-üş → ‎görüş (“sight”)

Derived terms

Turkish terms suffixed with -iş

Turkish terms suffixed with -iş (nominal)

Etymology 2

Inherited from Ottoman Turkish ـش‎ (-iş), from Old Anatolian Turkish ـش‎ (-iş), from Proto-Turkic *-iĺč.

Suffix

	preceding vowel
	A / I	E / İ	O / U	Ö / Ü
postconsonantal	-ış	-iş	-uş	-üş
postvocalic	-ş

-iş

2. A suffix forming reciprocative verbs.

   ‎bakmak (“to look”) + ‎-ış → ‎bakışmak (“to look at each other”)

   ‎sevmek (“to like, love”) + ‎-iş → ‎sevişmek (“to make love”)

Derived terms

Turkish terms suffixed with -iş (verbal)

Etymology 3

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Suffix

-iş

2. A suffix forming terms of endearment.

   ‎kedi (“cat”) + ‎-ş → ‎kediş (“kitty”)

Usage notes

• Stritcly speaking, -iş doesn't adhere to a vowel harmony rule and the variant that will give the euphonious result is chosen almost arbitrarily. Tatlış and tatliş (from tatlı) coexist. For some given names there are multiple affectionate alternative forms ending in -oş, -iş, -üş, etc.

Derived terms

Turkish terms suffixed with -iş (affectionate)