düğüncü

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دوگونجی (düğüncü, “wedding-goer”), equivalent to düğün (“wedding”) +‎ -cü.

Noun

düğüncü (definite accusative düğüncüyü, plural düğüncüler)

1. wedding-goer, a person who attends a wedding

Declension

Inflection
Nominative	düğüncü
Definite accusative	düğüncüyü
	Singular	Plural
Nominative	düğüncü	düğüncüler
Definite accusative	düğüncüyü	düğüncüleri
Dative	düğüncüye	düğüncülere
Locative	düğüncüde	düğüncülerde
Ablative	düğüncüden	düğüncülerden
Genitive	düğüncünün	düğüncülerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular düğüncüm düğüncülerim 2nd singular düğüncün düğüncülerin 3rd singular düğüncüsü düğüncüleri 1st plural düğüncümüz düğüncülerimiz 2nd plural düğüncünüz düğüncüleriniz 3rd plural düğüncüleri düğüncüleri Definite accusative Singular Plural 1st singular düğüncümü düğüncülerimi 2nd singular düğüncünü düğüncülerini 3rd singular düğüncüsünü düğüncülerini 1st plural düğüncümüzü düğüncülerimizi 2nd plural düğüncünüzü düğüncülerinizi 3rd plural düğüncülerini düğüncülerini Dative Singular Plural 1st singular düğüncüme düğüncülerime 2nd singular düğüncüne düğüncülerine 3rd singular düğüncüsüne düğüncülerine 1st plural düğüncümüze düğüncülerimize 2nd plural düğüncünüze düğüncülerinize 3rd plural düğüncülerine düğüncülerine Locative Singular Plural 1st singular düğüncümde düğüncülerimde 2nd singular düğüncünde düğüncülerinde 3rd singular düğüncüsünde düğüncülerinde 1st plural düğüncümüzde düğüncülerimizde 2nd plural düğüncünüzde düğüncülerinizde 3rd plural düğüncülerinde düğüncülerinde Ablative Singular Plural 1st singular düğüncümden düğüncülerimden 2nd singular düğüncünden düğüncülerinden 3rd singular düğüncüsünden düğüncülerinden 1st plural düğüncümüzden düğüncülerimizden 2nd plural düğüncünüzden düğüncülerinizden 3rd plural düğüncülerinden düğüncülerinden Genitive Singular Plural 1st singular düğüncümün düğüncülerimin 2nd singular düğüncünün düğüncülerinin 3rd singular düğüncüsünün düğüncülerinin 1st plural düğüncümüzün düğüncülerimizin 2nd plural düğüncünüzün düğüncülerinizin 3rd plural düğüncülerinin düğüncülerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular düğüncüyüm düğüncülerim 2nd singular düğüncüsün düğüncülersin 3rd singular düğüncü düğüncüdür düğüncüler düğüncülerdir 1st plural düğüncüyüz düğüncüleriz 2nd plural düğüncüsünüz düğüncülersiniz 3rd plural düğüncüler düğüncülerdir

Further reading

• Çağbayır, Yaşar (2007) “düğüncü”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1323