dźiwać

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *divati. Cognate with Lower Sorbian źiwaś.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʒiwat͡ʃ/
• Rhymes: -iwat͡ʃ
• Hyphenation: dźi‧wać
• Syllabification: dźi‧wać

Verb

dźiwać impf

1. (intransitive) to pay attention

   Njejsym na rozjasnjenje wučerja dźiwał. ― I didn't pay attention to the teacher's explanation.

2. (reflexive with so) to wonder, be amazed

Conjugation

Conjugation of dźiwać (imperfective)

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		dźiwać
transgressive		dźiwajo, dźiwajcy
present tense	1st	dźiwam	dźiwamoj		dźiwamy
	2nd	dźiwaš	dźiwataj	dźiwatej	dźiwaće
	3rd	dźiwa	dźiwataj	dźiwatej	dźiwaja, dźiwaju
past tense	1st	dźiwach	dźiwachmoj		dźiwachmy
	2nd	dźiwaše	dźiwaštaj	dźiwaštej	dźiwašće
	3rd	dźiwaše	dźiwaštaj	dźiwaštej	dźiwachu
imperative	1st	—	dźiwajmoj		dźiwajmy
	2nd	dźiwaj	dźiwajtaj	dźiwajtej	dźiwajće
	3rd	dźiwaj	—
past active participle		dźiwacy
past passive participle		dźiwany
ł-form		dźiwał
verbal noun		dźiwanje

References

• “dźiwać” in Soblex