damnaigh

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Irish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Middle Irish damnaid (from Latin damnō) +‎ -igh.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • (Munster) IPA(key): /ˈd̪ˠɑmˠən̪ˠɪɟ/
  • (Connacht) IPA(key): /ˈd̪ˠamˠnˠə/, /ˈd̪ˠamˠnˠiː/; /ˈd̪ˠamˠn̪ˠə/, /ˈd̪ˠamˠn̪ˠiː/
  • (Ulster) IPA(key): /ˈd̪ˠamˠnˠi/, /ˈd̪ˠamˠn̪ˠi/

Verb[edit]

damnaigh (present analytic damnaíonn, future analytic damnóidh, verbal noun damnú, past participle damnaithe)

  1. to damn
    • 1899, Franz Nikolaus Finck, Die araner mundart, volume II (overall work in German), Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 62:
      tā šē rācə sə šḱŕīviń ȷēǵī, gə namnō ȷiə n cə, ə xȧhəs ə hȳəl gə h-olək.
      [Tá sé ráite sa scríbhinn diaga go ndamnóidh Dia an té a chaitheas a shaol go holc.]
      It is said in holy scripture that God will damn the one who spends his life badly.

Conjugation[edit]

conjugation of damnaigh (second conjugation)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present damnaím damnaíonn tú;
damnaír† 		damnaíonn sé, sí damnaímid;
damnaíonn muid 		damnaíonn sibh damnaíonn siad;
damnaíd† 		a dhamnaíonn; a dhamnaíos /
a ndamnaíonn*; a ndamnaíos* 		damnaítear
past dhamnaigh mé; dhamnaíos dhamnaigh tú; dhamnaís dhamnaigh sé, sí dhamnaíomar; dhamnaigh muid dhamnaigh sibh; dhamnaíobhair dhamnaigh siad; dhamnaíodar a dhamnaigh /
ar dhamnaigh* 		damnaíodh
past habitual dhamnaínn / ndamnaínn‡‡ dhamnaíteá / ndamnaíteᇇ dhamnaíodh sé, sí / ndamnaíodh sé, s퇇 dhamnaímis; dhamnaíodh muid / ndamnaímis‡‡; ndamnaíodh muid‡‡ dhamnaíodh sibh / ndamnaíodh sibh‡‡ dhamnaídís; dhamnaíodh siad / ndamnaídís‡‡; ndamnaíodh siad‡‡ a dhamnaíodh /
a ndamnaíodh* 		dhamnaítí / ndamnaít퇇
future damnóidh mé;
damnód;
damnóchaidh mé† 		damnóidh tú;
damnóir†;
damnóchaidh tú† 		damnóidh sé, sí;
damnóchaidh sé, sí† 		damnóimid;
damnóidh muid;
damnóchaimid†;
damnóchaidh muid† 		damnóidh sibh;
damnóchaidh sibh† 		damnóidh siad;
damnóid†;
damnóchaidh siad† 		a dhamnóidh; a dhamnós; a dhamnóchaidh†; a dhamnóchas† /
a ndamnóidh*; a ndamnós*; a ndamnóchaidh*†; a ndamnóchas*† 		damnófar; damnóchar†
conditional dhamnóinn; dhamnóchainn† / ndamnóinn‡‡; ndamnóchainn†‡‡ dhamnófá; dhamnóchthᆠ/ ndamnófᇇ; ndamnóchthᆇ‡ dhamnódh sé, sí; dhamnóchadh sé, s토/ ndamnódh sé, s퇇; ndamnóchadh sé, s톇‡ dhamnóimis; dhamnódh muid; dhamnóchaimis†; dhamnóchadh muid† / ndamnóimis‡‡; ndamnódh muid‡‡; ndamnóchaimis†‡‡; ndamnóchadh muid†‡‡ dhamnódh sibh; dhamnóchadh sibh† / ndamnódh sibh‡‡; ndamnóchadh sibh†‡‡ dhamnóidís; dhamnódh siad; dhamnóchadh siad† / ndamnóidís‡‡; ndamnódh siad‡‡; ndamnóchadh siad†‡‡ a dhamnódh; a dhamnóchadh† /
a ndamnódh*; a ndamnóchadh*† 		dhamnófaí; dhamnóchtha토/ ndamnófa퇇; ndamnóchtha톇‡
subjunctive present go ndamnaí mé;
go ndamnaíod† 		go ndamnaí tú;
go ndamnaír† 		go ndamnaí sé, sí go ndamnaímid;
go ndamnaí muid 		go ndamnaí sibh go ndamnaí siad;
go ndamnaíd† 		— go ndamnaítear
past dá ndamnaínn dá ndamnaíteá dá ndamnaíodh sé, sí dá ndamnaímis;
dá ndamnaíodh muid 		dá ndamnaíodh sibh dá ndamnaídís;
dá ndamnaíodh siad 		— dá ndamnaítí
imperative damnaím damnaigh damnaíodh sé, sí damnaímis damnaígí;
damnaídh† 		damnaídís — damnaítear
verbal noun damnú
past participle damnaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

References[edit]

  1. ^ G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “1 damnaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
  2. ^ G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “2 damnaigidir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=damnaigh&oldid=75967889"