deachtaigh

Irish

Etymology

deacht +‎ -igh

Verb

deachtaigh (present analytic deachtaíonn, future analytic deachtóidh, verbal noun deachtú, past participle deachtaithe)

1. to indite, compose
2. to direct, instruct
3. to dictate

Conjugation

conjugation of deachtaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	deachtaím	deachtaíonn tú; deachtaír†	deachtaíonn sé, sí	deachtaímid; deachtaíonn muid	deachtaíonn sibh	deachtaíonn siad; deachtaíd†	a dheachtaíonn; a dheachtaíos / a ndeachtaíonn*; a ndeachtaíos*	deachtaítear
	past	dheachtaigh mé; dheachtaíos	dheachtaigh tú; dheachtaís	dheachtaigh sé, sí	dheachtaíomar; dheachtaigh muid	dheachtaigh sibh; dheachtaíobhair	dheachtaigh siad; dheachtaíodar	a dheachtaigh / ar dheachtaigh*	deachtaíodh
	past habitual	dheachtaínn / ndeachtaínn‡‡	dheachtaíteá / ndeachtaíteᇇ	dheachtaíodh sé, sí / ndeachtaíodh sé, s퇇	dheachtaímis; dheachtaíodh muid / ndeachtaímis‡‡; ndeachtaíodh muid‡‡	dheachtaíodh sibh / ndeachtaíodh sibh‡‡	dheachtaídís; dheachtaíodh siad / ndeachtaídís‡‡; ndeachtaíodh siad‡‡	a dheachtaíodh / a ndeachtaíodh*	dheachtaítí / ndeachtaít퇇
future		deachtóidh mé; deachtód; deachtóchaidh mé†	deachtóidh tú; deachtóir†; deachtóchaidh tú†	deachtóidh sé, sí; deachtóchaidh sé, sí†	deachtóimid; deachtóidh muid; deachtóchaimid†; deachtóchaidh muid†	deachtóidh sibh; deachtóchaidh sibh†	deachtóidh siad; deachtóid†; deachtóchaidh siad†	a dheachtóidh; a dheachtós; a dheachtóchaidh†; a dheachtóchas† / a ndeachtóidh*; a ndeachtós*; a ndeachtóchaidh*†; a ndeachtóchas*†	deachtófar; deachtóchar†
conditional		dheachtóinn; dheachtóchainn† / ndeachtóinn‡‡; ndeachtóchainn†‡‡	dheachtófá; dheachtóchthᆠ/ ndeachtófᇇ; ndeachtóchthᆇ‡	dheachtódh sé, sí; dheachtóchadh sé, s토/ ndeachtódh sé, s퇇; ndeachtóchadh sé, s톇‡	dheachtóimis; dheachtódh muid; dheachtóchaimis†; dheachtóchadh muid† / ndeachtóimis‡‡; ndeachtódh muid‡‡; ndeachtóchaimis†‡‡; ndeachtóchadh muid†‡‡	dheachtódh sibh; dheachtóchadh sibh† / ndeachtódh sibh‡‡; ndeachtóchadh sibh†‡‡	dheachtóidís; dheachtódh siad; dheachtóchadh siad† / ndeachtóidís‡‡; ndeachtódh siad‡‡; ndeachtóchadh siad†‡‡	a dheachtódh; a dheachtóchadh† / a ndeachtódh*; a ndeachtóchadh*†	dheachtófaí; dheachtóchtha토/ ndeachtófa퇇; ndeachtóchtha톇‡
subjunctive	present	go ndeachtaí mé; go ndeachtaíod†	go ndeachtaí tú; go ndeachtaír†	go ndeachtaí sé, sí	go ndeachtaímid; go ndeachtaí muid	go ndeachtaí sibh	go ndeachtaí siad; go ndeachtaíd†	—	go ndeachtaítear
	past	dá ndeachtaínn	dá ndeachtaíteá	dá ndeachtaíodh sé, sí	dá ndeachtaímis; dá ndeachtaíodh muid	dá ndeachtaíodh sibh	dá ndeachtaídís; dá ndeachtaíodh siad	—	dá ndeachtaítí
imperative		deachtaím	deachtaigh	deachtaíodh sé, sí	deachtaímis	deachtaígí; deachtaídh†	deachtaídís	—	deachtaítear
verbal noun		deachtú
past participle		deachtaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis