diongaibh

Irish

Etymology

From Old Irish do·ingaib (“ward off; save; depart”).

Verb

diongaibh (present analytic diongbhann, future analytic diongabhfaidh, verbal noun diongbháil, past participle diongbháilte)

1. (literary) to ward off, repel
2. (literary) to cope with, be a match for

Conjugation

conjugation of diongaibh (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	diongbhaim	diongbhann tú; diongbhair†	diongbhann sé, sí	diongbhaimid	diongbhann sibh	diongbhann siad; diongbhaid†	a dhiongbhann; a dhiongbhas / a ndiongbhann*; a ndiongbhas*	diongabhtar
	past	dhiongaibh mé; dhiongbhas	dhiongaibh tú; dhiongbhais	dhiongaibh sé, sí	dhiongbhamar; dhiongaibh muid	dhiongaibh sibh; dhiongbhabhair	dhiongaibh siad; dhiongbhadar	a dhiongaibh / ar dhiongaibh*	diongbhadh
	past habitual	dhiongbhainn / ndiongbhainn‡‡	dhiongabhtá / ndiongabhtᇇ	dhiongbhadh sé, sí / ndiongbhadh sé, s퇇	dhiongbhaimis; dhiongbhadh muid / ndiongbhaimis‡‡; ndiongbhadh muid‡‡	dhiongbhadh sibh / ndiongbhadh sibh‡‡	dhiongbhaidís; dhiongbhadh siad / ndiongbhaidís‡‡; ndiongbhadh siad‡‡	a dhiongbhadh / a ndiongbhadh*	dhiongabhtaí / ndiongabhta퇇
future		diongabhfaidh mé; diongabhfad	diongabhfaidh tú; diongabhfair†	diongabhfaidh sé, sí	diongabhfaimid; diongabhfaidh muid	diongabhfaidh sibh	diongabhfaidh siad; diongabhfaid†	a dhiongabhfaidh; a dhiongabhfas / a ndiongabhfaidh*; a ndiongabhfas*	diongabhfar
conditional		dhiongabhfainn / ndiongabhfainn‡‡	dhiongabhfá / ndiongabhfᇇ	dhiongabhfadh sé, sí / ndiongabhfadh sé, s퇇	dhiongabhfaimis; dhiongabhfadh muid / ndiongabhfaimis‡‡; ndiongabhfadh muid‡‡	dhiongabhfadh sibh / ndiongabhfadh sibh‡‡	dhiongabhfaidís; dhiongabhfadh siad / ndiongabhfaidís‡‡; ndiongabhfadh siad‡‡	a dhiongabhfadh / a ndiongabhfadh*	dhiongabhfaí / ndiongabhfa퇇
subjunctive	present	go ndiongbha mé; go ndiongbhad†	go ndiongbha tú; go ndiongbhair†	go ndiongbha sé, sí	go ndiongbhaimid; go ndiongbha muid	go ndiongbha sibh	go ndiongbha siad; go ndiongbhaid†	—	go ndiongabhtar
	past	dá ndiongbhainn	dá ndiongabhtá	dá ndiongbhadh sé, sí	dá ndiongbhaimis; dá ndiongbhadh muid	dá ndiongbhadh sibh	dá ndiongbhaidís; dá ndiongbhadh siad	—	dá ndiongabhtaí
imperative		diongbhaim	diongaibh	diongbhadh sé, sí	diongbhaimis	diongbhaigí; diongbhaidh†	diongbhaidís	—	diongabhtar
verbal noun		diongbháil
past participle		diongbháilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis