distributus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 19:07, 25 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of distribuō, from dis- and tribuō.

Participle

distribūtus (feminine distribūta, neuter distribūtum, adverb distribūtē); first/second-declension participle

  1. divided, distributed

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative distribūtus distribūta distribūtum distribūtī distribūtae distribūta
Genitive distribūtī distribūtae distribūtī distribūtōrum distribūtārum distribūtōrum
Dative distribūtō distribūtō distribūtīs
Accusative distribūtum distribūtam distribūtum distribūtōs distribūtās distribūta
Ablative distribūtō distribūtā distribūtō distribūtīs
Vocative distribūte distribūta distribūtum distribūtī distribūtae distribūta

References

  • distributus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • distributus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • distributus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.