doğaç

Turkish

Etymology

From doğ- +‎ -aç.

Noun

doğaç (definite accusative doğacı, plural doğaçlar)

1. improvisation
2. impromptu (short composition)

Declension

Inflection
Nominative	doğaç
Definite accusative	doğacı
	Singular	Plural
Nominative	doğaç	doğaçlar
Definite accusative	doğacı	doğaçları
Dative	doğaca	doğaçlara
Locative	doğaçta	doğaçlarda
Ablative	doğaçtan	doğaçlardan
Genitive	doğacın	doğaçların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular doğacım doğaçlarım 2nd singular doğacın doğaçların 3rd singular doğacı doğaçları 1st plural doğacımız doğaçlarımız 2nd plural doğacınız doğaçlarınız 3rd plural doğaçları doğaçları Definite accusative Singular Plural 1st singular doğacımı doğaçlarımı 2nd singular doğacını doğaçlarını 3rd singular doğacını doğaçlarını 1st plural doğacımızı doğaçlarımızı 2nd plural doğacınızı doğaçlarınızı 3rd plural doğaçlarını doğaçlarını Dative Singular Plural 1st singular doğacıma doğaçlarıma 2nd singular doğacına doğaçlarına 3rd singular doğacına doğaçlarına 1st plural doğacımıza doğaçlarımıza 2nd plural doğacınıza doğaçlarınıza 3rd plural doğaçlarına doğaçlarına Locative Singular Plural 1st singular doğacımda doğaçlarımda 2nd singular doğacında doğaçlarında 3rd singular doğacında doğaçlarında 1st plural doğacımızda doğaçlarımızda 2nd plural doğacınızda doğaçlarınızda 3rd plural doğaçlarında doğaçlarında Ablative Singular Plural 1st singular doğacımdan doğaçlarımdan 2nd singular doğacından doğaçlarından 3rd singular doğacından doğaçlarından 1st plural doğacımızdan doğaçlarımızdan 2nd plural doğacınızdan doğaçlarınızdan 3rd plural doğaçlarından doğaçlarından Genitive Singular Plural 1st singular doğacımın doğaçlarımın 2nd singular doğacının doğaçlarının 3rd singular doğacının doğaçlarının 1st plural doğacımızın doğaçlarımızın 2nd plural doğacınızın doğaçlarınızın 3rd plural doğaçlarının doğaçlarının