dominicus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Embryomystic (talk | contribs) as of 03:44, 1 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Alternative forms

  • DOMNICVS (contraction used in inscriptions)

Etymology

dominus (lord”, “master) +‎ -icus (of”, “pertaining to”, “belonging to”, “connected with)

Pronunciation

Adjective

dominicus (feminine dominica, neuter dominicum); first/second-declension adjective

  1. (rare, does not occur in Cicero’s works) of or belonging to a lord or master
  2. (transferred senses):
    1. (since the formation of the Empire) imperial
      Synonym: imperiālis
    2. (Ecclesiastical Latin) the Lord’s, God’s

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dominicus dominica dominicum dominicī dominicae dominica
Genitive dominicī dominicae dominicī dominicōrum dominicārum dominicōrum
Dative dominicō dominicō dominicīs
Accusative dominicum dominicam dominicum dominicōs dominicās dominica
Ablative dominicō dominicā dominicō dominicīs
Vocative dominice dominica dominicum dominicī dominicae dominica

Derived terms

References

  • dŏmĭnĭcus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • dominicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.