drottna

Icelandic

Etymology

From drottinn (“lord”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtrɔhtna/

  Rhymes: -ɔhtna

Verb

drottna (weak verb, third-person singular past indicative drottnaði, supine drottnað)

1. to rule, have dominion (over)

Conjugation

drottna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að drottna
supine (sagnbót)		drottnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		drottnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég drottna	við drottnum	present (nútíð)	ég drottni	við drottnum
	þú drottnar	þið drottnið		þú drottnir	þið drottnið
	hann, hún, það drottnar	þeir, þær, þau drottna		hann, hún, það drottni	þeir, þær, þau drottni
past (þátíð)	ég drottnaði	við drottnuðum	past (þátíð)	ég drottnaði	við drottnuðum
	þú drottnaðir	þið drottnuðuð		þú drottnaðir	þið drottnuðuð
	hann, hún, það drottnaði	þeir, þær, þau drottnuðu		hann, hún, það drottnaði	þeir, þær, þau drottnuðu
imperative (boðháttur)	drottna (þú)	drottnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	drottnaðu	drottniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• drottnari