dziewczyna

Polish

Etymology

From Old Polish dziewka, from dziewa, from Proto-Slavic *děva, from Proto-Indo-European *dʰeh₁(y)-.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛfˈt͡ʂɨ.na/

• audio:

  (file)

Noun

dziewczyna f (diminutive dziewczynka)

1. girl, young woman
2. girlfriend

Declension

Declension of dziewczyna

	singular	plural
nominative	dziewczyna	dziewczyny
genitive	dziewczyny	dziewczyn
dative	dziewczynie	dziewczynom
accusative	dziewczynę	dziewczyny
instrumental	dziewczyną	dziewczynami
locative	dziewczynie	dziewczynach
vocative	dziewczyno	dziewczyny

Synonyms

• dziewczę, dziewka

Antonyms

• chłopak

Related terms

• dziewczęcy (adjective)
• dziewczynka (diminutive)

Further reading

• dziewczyna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN