dziwak

Polish

Etymology

From dziw +‎ -ak.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑi.vak/

• Audio:

  (file)

Noun

dziwak m pers (female equivalent dziwaczka, diminutive dziwaczek)

1. weirdo, eccentric

Declension

Declension of dziwak

	singular	plural
nominative	dziwak	dziwacy/dziwaki (deprecative)
genitive	dziwaka	dziwaków
dative	dziwakowi	dziwakom
accusative	dziwaka	dziwaków
instrumental	dziwakiem	dziwakami
locative	dziwaku	dziwakach
vocative	dziwaku	dziwacy

Related terms

• (nouns) dziw, dziwaczność, dziwadło, dziwoląg, dziwność
• (verb) dziwaczeć, dziwić
• (adjectives) dziwaczny, dziwny
• (adverb) dziwacznie

Further reading

• Template:R:PWN