dziwaczeć

Polish

Etymology

From dziwak +‎ -eć.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑiˈva.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: dzi‧wa‧czeć

Verb

dziwaczeć impf (perfective zdziwaczeć)

1. (intransitive) to become eccentric, to become kooky, to become odd

Conjugation

Conjugation of dziwaczeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dziwaczeć
present tense	1st	dziwaczeję			dziwaczejemy
	2nd	dziwaczejesz			dziwaczejecie
	3rd	dziwaczeje			dziwaczeją
	impersonal	dziwaczeje się
past tense	1st	dziwaczałem, -(e)m dziwaczał	dziwaczałam, -(e)m dziwaczała	dziwaczałom, -(e)m dziwaczało	dziwaczeliśmy, -(e)śmy dziwaczeli	dziwaczałyśmy, -(e)śmy dziwaczały
	2nd	dziwaczałeś, -(e)ś dziwaczał	dziwaczałaś, -(e)ś dziwaczała	dziwaczałoś, -(e)ś dziwaczało	dziwaczeliście, -(e)ście dziwaczeli	dziwaczałyście, -(e)ście dziwaczały
	3rd	dziwaczał	dziwaczała	dziwaczało	dziwaczeli	dziwaczały
	impersonal	dziwaczano
future tense	1st	będę dziwaczał, będę dziwaczeć	będę dziwaczała, będę dziwaczeć	będę dziwaczało, będę dziwaczeć	będziemy dziwaczeli, będziemy dziwaczeć	będziemy dziwaczały, będziemy dziwaczeć
	2nd	będziesz dziwaczał, będziesz dziwaczeć	będziesz dziwaczała, będziesz dziwaczeć	będziesz dziwaczało, będziesz dziwaczeć	będziecie dziwaczeli, będziecie dziwaczeć	będziecie dziwaczały, będziecie dziwaczeć
	3rd	będzie dziwaczał, będzie dziwaczeć	będzie dziwaczała, będzie dziwaczeć	będzie dziwaczało, będzie dziwaczeć	będą dziwaczeli, będą dziwaczeć	będą dziwaczały, będą dziwaczeć
	impersonal	będzie dziwaczeć się
conditional	1st	dziwaczałbym, bym dziwaczał	dziwaczałabym, bym dziwaczała	dziwaczałobym, bym dziwaczało	dziwaczelibyśmy, byśmy dziwaczeli	dziwaczałybyśmy, byśmy dziwaczały
	2nd	dziwaczałbyś, byś dziwaczał	dziwaczałabyś, byś dziwaczała	dziwaczałobyś, byś dziwaczało	dziwaczelibyście, byście dziwaczeli	dziwaczałybyście, byście dziwaczały
	3rd	dziwaczałby, by dziwaczał	dziwaczałaby, by dziwaczała	dziwaczałoby, by dziwaczało	dziwaczeliby, by dziwaczeli	dziwaczałyby, by dziwaczały
	impersonal	dziwaczano by
imperative	1st	niech dziwaczeję			dziwaczejmy
	2nd	dziwaczej			dziwaczejcie
	3rd	niech dziwaczeje			niech dziwaczeją
active adjectival participle		dziwaczejący	dziwaczejąca	dziwaczejące	dziwaczejący	dziwaczejące
contemporary adverbial participle		dziwaczejąc
verbal noun		dziwaczenie

Related terms

adjectives

• dziwaczny
• dziwny
• zdziwaczały

 

nouns

• dziw
• dziwactwo
• dziwaczność
• dziwadło
• dziwak
• dziwo
• dziwoląg

 

verbs

• dziwić
• dziwować

 

Further reading

• dziwaczeć in Polish dictionaries at PWN