egyenletes
Hungarian
Etymology
egyenlet (“equation”) + -es, created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.
Pronunciation
Adjective
egyenletes (comparative egyenletesebb, superlative legegyenletesebb)
Declension
Inflection of egyenletes | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | egyenletes | egyenletesek |
accusative | egyenleteset egyenletest |
egyenleteseket |
dative | egyenletesnek | egyenleteseknek |
instrumental | egyenletessel | egyenletesekkel |
causal-final | egyenletesért | egyenletesekért |
translative | egyenletessé | egyenletesekké |
terminative | egyenletesig | egyenletesekig |
essive-formal | egyenletesként | egyenletesekként |
essive-modal | — | — |
inessive | egyenletesben | egyenletesekben |
superessive | egyenletesen | egyenleteseken |
adessive | egyenletesnél | egyenleteseknél |
illative | egyenletesbe | egyenletesekbe |
sublative | egyenletesre | egyenletesekre |
allative | egyenleteshez | egyenletesekhez |
elative | egyenletesből | egyenletesekből |
delative | egyenletesről | egyenletesekről |
ablative | egyenletestől | egyenletesektől |
non-attributive possessive - singular |
egyenletesé | egyenleteseké |
non-attributive possessive - plural |
egyenleteséi | egyenletesekéi |