Jump to content

eiginmaður

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From eiginn (one's own) +‎ maður (man, husband).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈeiːjɪn.maːðʏr/

Noun

[edit]

eiginmaður m (genitive singular eiginmanns, nominative plural eiginmenn)

  1. husband

Declension

[edit]
Declension of eiginmaður (masculine irreg-stem, based on maður)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative eiginmaður eiginmaðurinn eiginmenn eiginmennirnir
accusative eiginmann eiginmanninn eiginmenn eiginmennina
dative eiginmanni eiginmanninum eiginmönnum eiginmönnunum
genitive eiginmanns eiginmannsins eiginmanna eiginmannanna

See also

[edit]