eruditulus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ērudītulus (feminine ērudītula, neuter ērudītulum); first/second-declension adjective (Diminutive of: eruditus)

  1. only somewhat experienced (sexually)

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ērudītulus ērudītula ērudītulum ērudītulī ērudītulae ērudītula
Genitive ērudītulī ērudītulae ērudītulī ērudītulōrum ērudītulārum ērudītulōrum
Dative ērudītulō ērudītulō ērudītulīs
Accusative ērudītulum ērudītulam ērudītulum ērudītulōs ērudītulās ērudītula
Ablative ērudītulō ērudītulā ērudītulō ērudītulīs
Vocative ērudītule ērudītula ērudītulum ērudītulī ērudītulae ērudītula

References[edit]

  • eruditulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • eruditulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • eruditulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • eruditulus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016