fálma

See also: falma

Icelandic

Etymology

From Old Norse fálma, perhaps imitative of fumbling. Or, from Proto-Indo-European *pal- (“to shake, swing”), see also Latin palpo (“I pat, touch softly”), and possibly Proto-West Germanic *fōlijan (“to feel”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfaulma/
• Rhymes: -aulma

Verb

fálma (weak verb, third-person singular past indicative fálmaði, supine fálmað)

1. (intransitive) to fumble, to grope

Conjugation

fálma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fálma
supine (sagnbót)		fálmað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fálmandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fálma	við fálmum	present (nútíð)	ég fálmi	við fálmum
	þú fálmar	þið fálmið		þú fálmir	þið fálmið
	hann, hún, það fálmar	þeir, þær, þau fálma		hann, hún, það fálmi	þeir, þær, þau fálmi
past (þátíð)	ég fálmaði	við fálmuðum	past (þátíð)	ég fálmaði	við fálmuðum
	þú fálmaðir	þið fálmuðuð		þú fálmaðir	þið fálmuðuð
	hann, hún, það fálmaði	þeir, þær, þau fálmuðu		hann, hún, það fálmaði	þeir, þær, þau fálmuðu
imperative (boðháttur)	fálma (þú)	fálmið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fálmaðu	fálmiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fálmast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fálmast
supine (sagnbót)		fálmast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fálmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fálmast	við fálmumst	present (nútíð)	ég fálmist	við fálmumst
	þú fálmast	þið fálmist		þú fálmist	þið fálmist
	hann, hún, það fálmast	þeir, þær, þau fálmast		hann, hún, það fálmist	þeir, þær, þau fálmist
past (þátíð)	ég fálmaðist	við fálmuðumst	past (þátíð)	ég fálmaðist	við fálmuðumst
	þú fálmaðist	þið fálmuðust		þú fálmaðist	þið fálmuðust
	hann, hún, það fálmaðist	þeir, þær, þau fálmuðust		hann, hún, það fálmaðist	þeir, þær, þau fálmuðust
imperative (boðháttur)	fálmast (þú)	fálmist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fálmastu	fálmisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• fálm (“fumbling, groping”)