ferrarius
Latin
Etymology
From ferrum (“iron”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ferˈraː.ri.us/, [fɛrˈräːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ferˈra.ri.us/, [ferˈräːrius]
Adjective
ferrārius (feminine ferrāria, neuter ferrārium); first/second-declension adjective
- of, or relating to iron
- of, or relating to a blacksmith
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ferrārius | ferrāria | ferrārium | ferrāriī | ferrāriae | ferrāria | |
Genitive | ferrāriī | ferrāriae | ferrāriī | ferrāriōrum | ferrāriārum | ferrāriōrum | |
Dative | ferrāriō | ferrāriō | ferrāriīs | ||||
Accusative | ferrārium | ferrāriam | ferrārium | ferrāriōs | ferrāriās | ferrāria | |
Ablative | ferrāriō | ferrāriā | ferrāriō | ferrāriīs | |||
Vocative | ferrārie | ferrāria | ferrārium | ferrāriī | ferrāriae | ferrāria |
Noun
ferrārius m (genitive ferrāriī or ferrārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ferrārius | ferrāriī |
Genitive | ferrāriī ferrārī1 |
ferrāriōrum |
Dative | ferrāriō | ferrāriīs |
Accusative | ferrārium | ferrāriōs |
Ablative | ferrāriō | ferrāriīs |
Vocative | ferrārie | ferrāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Synonyms
- (blacksmith): ferrāmentārius
Derived terms
- officina ferraria (“smithy”)
Related terms
See also
Descendants
References
- “ferrarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ferrarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- ferrarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.