folíon

See also: folion

Irish

Etymology

fo- (“under”) +‎ líon (“fill”)

Verb

folíon (present analytic folíonann, future analytic folíonfaidh, verbal noun folíonadh, past participle folíonta)

1. fill up underneath
2. make up, supplement

Conjugation

conjugation of folíon (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	folíonaim	folíonann tú; folíonair†	folíonann sé, sí	folíonaimid	folíonann sibh	folíonann siad; folíonaid†	a fholíonann; a fholíonas / a bhfolíonann*; a bhfolíonas*	folíontar
	past	d'fholíon mé; d'fholíonas / fholíon mé‡; fholíonas‡	d'fholíon tú; d'fholíonais / fholíon tú; fholíonais‡	d'fholíon sé, sí / fholíon sé, sí‡	d'fholíonamar; d'fholíon muid / fholíonamar; fholíon muid‡	d'fholíon sibh; d'fholíonabhair / fholíon sibh; fholíonabhair‡	d'fholíon siad; d'fholíonadar / fholíon siad; fholíonadar‡	a d'fholíon / ar fholíon*	folíonadh
	past habitual	d'fholíonainn / fholíonainn‡; bhfolíonainn‡‡	d'fholíontá / fholíontá‡; bhfolíontᇇ	d'fholíonadh sé, sí / fholíonadh sé, sí‡; bhfolíonadh sé, s퇇	d'fholíonaimis; d'fholíonadh muid / fholíonaimis; fholíonadh muid‡; bhfolíonaimis‡‡; bhfolíonadh muid‡‡	d'fholíonadh sibh / fholíonadh sibh‡; bhfolíonadh sibh‡‡	d'fholíonaidís; d'fholíonadh siad / fholíonaidís; fholíonadh siad‡; bhfolíonaidís‡‡; bhfolíonadh siad‡‡	a d'fholíonadh / a bhfolíonadh*	d'fholíontaí / fholíontaí‡; bhfolíonta퇇
future		folíonfaidh mé; folíonfad	folíonfaidh tú; folíonfair†	folíonfaidh sé, sí	folíonfaimid; folíonfaidh muid	folíonfaidh sibh	folíonfaidh siad; folíonfaid†	a fholíonfaidh; a fholíonfas / a bhfolíonfaidh*; a bhfolíonfas*	folíonfar
conditional		d'fholíonfainn / fholíonfainn‡; bhfolíonfainn‡‡	d'fholíonfá / fholíonfá‡; bhfolíonfᇇ	d'fholíonfadh sé, sí / fholíonfadh sé, sí‡; bhfolíonfadh sé, s퇇	d'fholíonfaimis; d'fholíonfadh muid / fholíonfaimis‡; fholíonfadh muid‡; bhfolíonfaimis‡‡; bhfolíonfadh muid‡‡	d'fholíonfadh sibh / fholíonfadh sibh‡; bhfolíonfadh sibh‡‡	d'fholíonfaidís; d'fholíonfadh siad / fholíonfaidís‡; fholíonfadh siad‡; bhfolíonfaidís‡‡; bhfolíonfadh siad‡‡	a d'fholíonfadh / a bhfolíonfadh*	d'fholíonfaí / fholíonfaí‡; bhfolíonfa퇇
subjunctive	present	go bhfolíona mé; go bhfolíonad†	go bhfolíona tú; go bhfolíonair†	go bhfolíona sé, sí	go bhfolíonaimid; go bhfolíona muid	go bhfolíona sibh	go bhfolíona siad; go bhfolíonaid†	—	go bhfolíontar
	past	dá bhfolíonainn	dá bhfolíontá	dá bhfolíonadh sé, sí	dá bhfolíonaimis; dá bhfolíonadh muid	dá bhfolíonadh sibh	dá bhfolíonaidís; dá bhfolíonadh siad	—	dá bhfolíontaí
imperative		folíonaim	folíon	folíonadh sé, sí	folíonaimis	folíonaigí; folíonaidh†	folíonaidís	—	folíontar
verbal noun		folíonadh
past participle		folíonta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis