fornur
Jump to navigation
Jump to search
Faroese
[edit]Etymology
[edit]From Old Norse forn (“old, ancient”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]fornur (comparative fornari, superlative fornastur)
- old, ancient
- fornir menn ― men of old
- eftir fornum siði ― according to ancient custom
- provident, able to stove something away for a suitable later occasion (e.g. brandy)
- tú ert so fornur ― you are so provident
- (of land) that has long lain uncultivated
Declension
[edit]fornur a1 | |||
Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | fornur | forn | fornt |
Accusative (hvønnfall) | fornan | forna | |
Dative (hvørjumfall) | fornum | fornari | fornum |
Genitive (hvørsfall) | (forns) | (fornar) | (forns) |
Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | fornir | fornar | forn |
Accusative (hvønnfall) | fornar | ||
Dative (hvørjumfall) | fornum | ||
Genitive (hvørsfall) | (forna) |