fróa
Icelandic
Etymology
From Old Norse fróa (“to relieve, feel relief”).
Pronunciation
Verb
fróa (weak verb, third-person singular past indicative fróaði, supine fróað)
- (transitive, governs the dative) to soothe, to comfort or alleviate
Conjugation
fróa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fróa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fróað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fróandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég fróa | við fróum | present (nútíð) |
ég frói | við fróum |
| þú fróar | þið fróið | þú fróir | þið fróið | ||
| hann, hún, það fróar | þeir, þær, þau fróa | hann, hún, það frói | þeir, þær, þau frói | ||
| past (þátíð) |
ég fróaði | við fróuðum | past (þátíð) |
ég fróaði | við fróuðum |
| þú fróaðir | þið fróuðuð | þú fróaðir | þið fróuðuð | ||
| hann, hún, það fróaði | þeir, þær, þau fróuðu | hann, hún, það fróaði | þeir, þær, þau fróuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
fróa (þú) | fróið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fróaðu | fróiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Derived terms
- sjálfsfróun (masturbation)
- fróa sér (to masturbate)