frictus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Scorpios90 (talk | contribs) as of 10:07, 15 January 2020.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology 1

Perfect passive participle of frīgō.

Participle

frīctus (feminine frīcta, neuter frīctum); first/second-declension participle

  1. roasted, fried
  2. parched
Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative frīctus frīcta frīctum frīctī frīctae frīcta
Genitive frīctī frīctae frīctī frīctōrum frīctārum frīctōrum
Dative frīctō frīctō frīctīs
Accusative frīctum frīctam frīctum frīctōs frīctās frīcta
Ablative frīctō frīctā frīctō frīctīs
Vocative frīcte frīcta frīctum frīctī frīctae frīcta
Descendants

Etymology 2

Perfect passive participle of fricō.

Participle

frictus (feminine fricta, neuter frictum); first/second-declension participle

  1. rubbed, chafed
Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative frictus fricta frictum frictī frictae fricta
Genitive frictī frictae frictī frictōrum frictārum frictōrum
Dative frictō frictō frictīs
Accusative frictum frictam frictum frictōs frictās fricta
Ablative frictō frictā frictō frictīs
Vocative fricte fricta frictum frictī frictae fricta

References

  • frictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • frictus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • frictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.