gözlem

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Coined from gözlemek during the language reform to replace the Arabic borrowing müşahede, itself ultimately derived from Proto-Turkic *köŕ (eye, sight).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɡøzˈlem/, [ɟøzˈlæm]

Noun

[edit]

gözlem (definite accusative gözlemi, plural gözlemler)

  1. observation

Declension

[edit]
Inflection
Nominative gözlem
Definite accusative gözlemi
Singular Plural
Nominative gözlem gözlemler
Definite accusative gözlemi gözlemleri
Dative gözleme gözlemlere
Locative gözlemde gözlemlerde
Ablative gözlemden gözlemlerden
Genitive gözlemin gözlemlerin

References

[edit]