gníomhaigh

Irish

Etymology

gníomh +‎ -igh

Verb

gníomhaigh (present analytic gníomhaíonn, future analytic gníomhóidh, verbal noun gníomhú, past participle gníomhaithe)

1. to act

Conjugation

conjugation of gníomhaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	gníomhaím	gníomhaíonn tú; gníomhaír†	gníomhaíonn sé, sí	gníomhaímid; gníomhaíonn muid	gníomhaíonn sibh	gníomhaíonn siad; gníomhaíd†	a ghníomhaíonn; a ghníomhaíos / a ngníomhaíonn*; a ngníomhaíos*	gníomhaítear
	past	ghníomhaigh mé; ghníomhaíos	ghníomhaigh tú; ghníomhaís	ghníomhaigh sé, sí	ghníomhaíomar; ghníomhaigh muid	ghníomhaigh sibh; ghníomhaíobhair	ghníomhaigh siad; ghníomhaíodar	a ghníomhaigh / ar ghníomhaigh*	gníomhaíodh
	past habitual	ghníomhaínn / ngníomhaínn‡‡	ghníomhaíteá / ngníomhaíteᇇ	ghníomhaíodh sé, sí / ngníomhaíodh sé, s퇇	ghníomhaímis; ghníomhaíodh muid / ngníomhaímis‡‡; ngníomhaíodh muid‡‡	ghníomhaíodh sibh / ngníomhaíodh sibh‡‡	ghníomhaídís; ghníomhaíodh siad / ngníomhaídís‡‡; ngníomhaíodh siad‡‡	a ghníomhaíodh / a ngníomhaíodh*	ghníomhaítí / ngníomhaít퇇
future		gníomhóidh mé; gníomhód; gníomhóchaidh mé†	gníomhóidh tú; gníomhóir†; gníomhóchaidh tú†	gníomhóidh sé, sí; gníomhóchaidh sé, sí†	gníomhóimid; gníomhóidh muid; gníomhóchaimid†; gníomhóchaidh muid†	gníomhóidh sibh; gníomhóchaidh sibh†	gníomhóidh siad; gníomhóid†; gníomhóchaidh siad†	a ghníomhóidh; a ghníomhós; a ghníomhóchaidh†; a ghníomhóchas† / a ngníomhóidh*; a ngníomhós*; a ngníomhóchaidh*†; a ngníomhóchas*†	gníomhófar; gníomhóchar†
conditional		ghníomhóinn; ghníomhóchainn† / ngníomhóinn‡‡; ngníomhóchainn†‡‡	ghníomhófá; ghníomhóchthᆠ/ ngníomhófᇇ; ngníomhóchthᆇ‡	ghníomhódh sé, sí; ghníomhóchadh sé, s토/ ngníomhódh sé, s퇇; ngníomhóchadh sé, s톇‡	ghníomhóimis; ghníomhódh muid; ghníomhóchaimis†; ghníomhóchadh muid† / ngníomhóimis‡‡; ngníomhódh muid‡‡; ngníomhóchaimis†‡‡; ngníomhóchadh muid†‡‡	ghníomhódh sibh; ghníomhóchadh sibh† / ngníomhódh sibh‡‡; ngníomhóchadh sibh†‡‡	ghníomhóidís; ghníomhódh siad; ghníomhóchadh siad† / ngníomhóidís‡‡; ngníomhódh siad‡‡; ngníomhóchadh siad†‡‡	a ghníomhódh; a ghníomhóchadh† / a ngníomhódh*; a ngníomhóchadh*†	ghníomhófaí; ghníomhóchtha토/ ngníomhófa퇇; ngníomhóchtha톇‡
subjunctive	present	go ngníomhaí mé; go ngníomhaíod†	go ngníomhaí tú; go ngníomhaír†	go ngníomhaí sé, sí	go ngníomhaímid; go ngníomhaí muid	go ngníomhaí sibh	go ngníomhaí siad; go ngníomhaíd†	—	go ngníomhaítear
	past	dá ngníomhaínn	dá ngníomhaíteá	dá ngníomhaíodh sé, sí	dá ngníomhaímis; dá ngníomhaíodh muid	dá ngníomhaíodh sibh	dá ngníomhaídís; dá ngníomhaíodh siad	—	dá ngníomhaítí
imperative		gníomhaím	gníomhaigh	gníomhaíodh sé, sí	gníomhaímis	gníomhaígí; gníomhaídh†	gníomhaídís	—	gníomhaítear
verbal noun		gníomhú
past participle		gníomhaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• gníomhaíocht

Adjective

gníomhaigh

1. vocative singular masculine of gníomhach
2. genitive singular masculine of gníomhach
3. (archaic) dative singular feminine of gníomhach