gnóthaigh

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡɾˠuː/

Etymology 1

Denominative from gnó (“business, matter, concern”).

Verb

gnóthaigh (present analytic gnóthaíonn, future analytic gnóthóidh, verbal noun gnóthú, past participle gnóthaithe)

1. to win, gain

Conjugation

conjugation of gnóthaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	gnóthaím	gnóthaíonn tú; gnóthaír†	gnóthaíonn sé, sí	gnóthaímid; gnóthaíonn muid	gnóthaíonn sibh	gnóthaíonn siad; gnóthaíd†	a ghnóthaíonn; a ghnóthaíos / a ngnóthaíonn*; a ngnóthaíos*	gnóthaítear
	past	ghnóthaigh mé; ghnóthaíos	ghnóthaigh tú; ghnóthaís	ghnóthaigh sé, sí	ghnóthaíomar; ghnóthaigh muid	ghnóthaigh sibh; ghnóthaíobhair	ghnóthaigh siad; ghnóthaíodar	a ghnóthaigh / ar ghnóthaigh*	gnóthaíodh
	past habitual	ghnóthaínn / ngnóthaínn‡‡	ghnóthaíteá / ngnóthaíteᇇ	ghnóthaíodh sé, sí / ngnóthaíodh sé, s퇇	ghnóthaímis; ghnóthaíodh muid / ngnóthaímis‡‡; ngnóthaíodh muid‡‡	ghnóthaíodh sibh / ngnóthaíodh sibh‡‡	ghnóthaídís; ghnóthaíodh siad / ngnóthaídís‡‡; ngnóthaíodh siad‡‡	a ghnóthaíodh / a ngnóthaíodh*	ghnóthaítí / ngnóthaít퇇
future		gnóthóidh mé; gnóthód; gnóthóchaidh mé†	gnóthóidh tú; gnóthóir†; gnóthóchaidh tú†	gnóthóidh sé, sí; gnóthóchaidh sé, sí†	gnóthóimid; gnóthóidh muid; gnóthóchaimid†; gnóthóchaidh muid†	gnóthóidh sibh; gnóthóchaidh sibh†	gnóthóidh siad; gnóthóid†; gnóthóchaidh siad†	a ghnóthóidh; a ghnóthós; a ghnóthóchaidh†; a ghnóthóchas† / a ngnóthóidh*; a ngnóthós*; a ngnóthóchaidh*†; a ngnóthóchas*†	gnóthófar; gnóthóchar†
conditional		ghnóthóinn; ghnóthóchainn† / ngnóthóinn‡‡; ngnóthóchainn†‡‡	ghnóthófá; ghnóthóchthᆠ/ ngnóthófᇇ; ngnóthóchthᆇ‡	ghnóthódh sé, sí; ghnóthóchadh sé, s토/ ngnóthódh sé, s퇇; ngnóthóchadh sé, s톇‡	ghnóthóimis; ghnóthódh muid; ghnóthóchaimis†; ghnóthóchadh muid† / ngnóthóimis‡‡; ngnóthódh muid‡‡; ngnóthóchaimis†‡‡; ngnóthóchadh muid†‡‡	ghnóthódh sibh; ghnóthóchadh sibh† / ngnóthódh sibh‡‡; ngnóthóchadh sibh†‡‡	ghnóthóidís; ghnóthódh siad; ghnóthóchadh siad† / ngnóthóidís‡‡; ngnóthódh siad‡‡; ngnóthóchadh siad†‡‡	a ghnóthódh; a ghnóthóchadh† / a ngnóthódh*; a ngnóthóchadh*†	ghnóthófaí; ghnóthóchtha토/ ngnóthófa퇇; ngnóthóchtha톇‡
subjunctive	present	go ngnóthaí mé; go ngnóthaíod†	go ngnóthaí tú; go ngnóthaír†	go ngnóthaí sé, sí	go ngnóthaímid; go ngnóthaí muid	go ngnóthaí sibh	go ngnóthaí siad; go ngnóthaíd†	—	go ngnóthaítear
	past	dá ngnóthaínn	dá ngnóthaíteá	dá ngnóthaíodh sé, sí	dá ngnóthaímis; dá ngnóthaíodh muid	dá ngnóthaíodh sibh	dá ngnóthaídís; dá ngnóthaíodh siad	—	dá ngnóthaítí
imperative		gnóthaím	gnóthaigh	gnóthaíodh sé, sí	gnóthaímis	gnóthaígí; gnóthaídh†	gnóthaídís	—	gnóthaítear
verbal noun		gnóthú
past participle		gnóthaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

• Alternative verbal noun: gnóthachtáil (Cois Fharraige)

Synonyms

• buaigh

Derived terms

• go ngnóthaí Dia duit

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

gnóthaigh

1. inflection of gnóthach:
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine