goet

See also: göt and Göt

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch guot, from Proto-Germanic *gōdaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣuət/

Adjective

goet (comparative beter, superlative best)

1. good

Inflection

Adjective
		Masculine	Feminine	Neuter	Plural
Nominative	Indefinite	goet	goede	goet	goede
	Definite	goede		goede
Accusative	Indefinite	goeden	goede	goet	goede
	Definite			goede
Genitive		goets	goeder	goets	goeder
Dative		goeden	goeder	goeden	goeden

Descendants

• Dutch: goed
  • Afrikaans: goed
  • Javindo: goet
  • Jersey Dutch: xût
  • Negerhollands: goed, goei, goeie, got, gu, gue, guet
  • Skepi Creole Dutch: gut
• Limburgish: good
• Zealandic: goed

Further reading

• “goet (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “goet (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I