háð

See also: had, hath, haþ, and -had

Icelandic

Etymology

From Old Norse háð.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈhauːð]

  Rhymes: -auːð

Noun

háð n (genitive singular háðs, no plural)

1. mockery

Declension

declension of háð

n-s	singular
	indefinite	definite
nominative	háð	háðið
accusative	háð	háðið
dative	háði	háðinu
genitive	háðs	háðsins

Synonyms

• spott

Related terms

• hæða
• hæðinn
• hæðni