häirikkö
Finnish
Etymology
häiritä (“to disturb”) + -kkö
Noun
häirikkö
Declension
Inflection of häirikkö (Kotus type 4*A/laatikko, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | häirikkö | häiriköt | ||
genitive | häirikön | häirikköjen häiriköiden häiriköitten | ||
partitive | häirikköä | häirikköjä häiriköitä | ||
illative | häirikköön | häirikköihin häiriköihin | ||
singular | plural | |||
nominative | häirikkö | häiriköt | ||
accusative | nom. | häirikkö | häiriköt | |
gen. | häirikön | |||
genitive | häirikön | häirikköjen häiriköiden häiriköitten | ||
partitive | häirikköä | häirikköjä häiriköitä | ||
inessive | häirikössä | häiriköissä | ||
elative | häiriköstä | häiriköistä | ||
illative | häirikköön | häirikköihin häiriköihin | ||
adessive | häiriköllä | häiriköillä | ||
ablative | häiriköltä | häiriköiltä | ||
allative | häirikölle | häiriköille | ||
essive | häirikkönä | häirikköinä | ||
translative | häiriköksi | häiriköiksi | ||
abessive | häiriköttä | häiriköittä | ||
instructive | — | häiriköin | ||
comitative | See the possessive forms below. |