halsketting
Dutch
Etymology
Compound of hals (“neck”) + ketting (“chain”). Cognate with German Halskette.
Pronunciation
Noun
halsketting f (plural halskettingen, diminutive halskettinkje n)
Synonyms
Descendants
- Afrikaans: halsketting
Compound of hals (“neck”) + ketting (“chain”). Cognate with German Halskette.
halsketting f (plural halskettingen, diminutive halskettinkje n)