havuç

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish هاوج (havuc), from Persian هویج (havij).

Pronunciation

• IPA^(key): /hɑˈ.vut͡ʃ/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ha‧vuç

Noun

havuç (definite accusative havucu, plural havuçlar)

1. carrot

Declension

Inflection
Nominative	havuç
Definite accusative	havucu
	Singular	Plural
Nominative	havuç	havuçlar
Definite accusative	havucu	havuçları
Dative	havuca	havuçlara
Locative	havuçta	havuçlarda
Ablative	havuçtan	havuçlardan
Genitive	havucun	havuçların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular havucum havuçlarım 2nd singular havucun havuçların 3rd singular havucu havuçları 1st plural havucumuz havuçlarımız 2nd plural havucunuz havuçlarınız 3rd plural havuçları havuçları Definite accusative Singular Plural 1st singular havucumu havuçlarımı 2nd singular havucunu havuçlarını 3rd singular havucunu havuçlarını 1st plural havucumuzu havuçlarımızı 2nd plural havucunuzu havuçlarınızı 3rd plural havuçlarını havuçlarını Dative Singular Plural 1st singular havucuma havuçlarıma 2nd singular havucuna havuçlarına 3rd singular havucuna havuçlarına 1st plural havucumuza havuçlarımıza 2nd plural havucunuza havuçlarınıza 3rd plural havuçlarına havuçlarına Locative Singular Plural 1st singular havucumda havuçlarımda 2nd singular havucunda havuçlarında 3rd singular havucunda havuçlarında 1st plural havucumuzda havuçlarımızda 2nd plural havucunuzda havuçlarınızda 3rd plural havuçlarında havuçlarında Ablative Singular Plural 1st singular havucumdan havuçlarımdan 2nd singular havucundan havuçlarından 3rd singular havucundan havuçlarından 1st plural havucumuzdan havuçlarımızdan 2nd plural havucunuzdan havuçlarınızdan 3rd plural havuçlarından havuçlarından Genitive Singular Plural 1st singular havucumun havuçlarımın 2nd singular havucunun havuçlarının 3rd singular havucunun havuçlarının 1st plural havucumuzun havuçlarımızın 2nd plural havucunuzun havuçlarınızın 3rd plural havuçlarının havuçlarının