heilagr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *hailagaz (“holy, sacred”), whence also Old English hāliġ, Old Frisian hēlich, Old Saxon hēlag, Old High German heilag, Gothic 𐌷𐌰𐌹𐌻𐌰𐌲𐍃 (hailags).
Adjective
heilagr (comparative helgari, superlative helgastr)
Declension
Strong declension of heilagr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | heilagr | helg, heilǫg | helgt, heilagt |
accusative | helgan, heilagan | helga, heilaga | helgt, heilagt |
dative | helgum, heilǫgum | helgri, heilagri | helgu, heilǫgu |
genitive | helgs, heilags | helgrar, heilagrar | helgs, heilags |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | helgir, heilagir | helgar, heilagar | helg, heilǫg |
accusative | helga, heilaga | helgar, heilagar | helg, heilǫg |
dative | helgum, heilǫgum | helgum, heilǫgum | helgum, heilǫgum |
genitive | helgra, heilagra | helgra, heilagra | helgra, heilagra |
Weak declension of heilagr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | helgi, heilagi | helga, heilaga | helga, heilaga |
accusative | helga, heilaga | helgu, heilǫgu | helga, heilaga |
dative | helga, heilaga | helgu, heilǫgu | helga, heilaga |
genitive | helga, heilaga | helgu, heilǫgu | helga, heilaga |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | helgu, heilǫgu | helgu, heilǫgu | helgu, heilǫgu |
accusative | helgu, heilǫgu | helgu, heilǫgu | helgu, heilǫgu |
dative | helgum, heilǫgum | helgum, heilǫgum | helgum, heilǫgum |
genitive | helgu, heilǫgu | helgu, heilǫgu | helgu, heilǫgu |
Declension of heilagr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | helgari, heilagari | helgari, heilagari | helgara, heilagara |
accusative | helgara, heilagara | helgari, heilagari | helgara, heilagara |
dative | helgara, heilagara | helgari, heilagari | helgara, heilagara |
genitive | helgara, heilagara | helgari, heilagari | helgara, heilagara |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | helgari, heilagari | helgari, heilagari | helgari, heilagari |
accusative | helgari, heilagari | helgari, heilagari | helgari, heilagari |
dative | helgurum, heilǫgurum | helgurum, heilǫgurum | helgurum, heilǫgurum |
genitive | helgari, heilagari | helgari, heilagari | helgari, heilagari |
Strong declension of superlative of heilagr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | heilagastr | helgust, heilǫgust | helgast, heilagast |
accusative | helgastan, heilagastan | helgasta, heilagasta | helgast, heilagast |
dative | helgustum, heilǫgustum | helgastri, heilagastri | helgustu, heilǫgustu |
genitive | helgasts, heilagasts | helgastrar, heilagastrar | helgasts, heilagasts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | helgastir, heilagastir | helgastar, heilagastar | helgust, heilǫgust |
accusative | helgasta, heilagasta | helgastar, heilagastar | helgust, heilǫgust |
dative | helgustum, heilǫgustum | helgustum, heilǫgustum | helgustum, heilǫgustum |
genitive | helgastra, heilagastra | helgastra, heilagastra | helgastra, heilagastra |
Weak declension of superlative of heilagr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | helgasti, heilagasti | helgasta, heilagasta | helgasta, heilagasta |
accusative | helgasta, heilagasta | helgustu, heilǫgustu | helgasta, heilagasta |
dative | helgasta, heilagasta | helgustu, heilǫgustu | helgasta, heilagasta |
genitive | helgasta, heilagasta | helgustu, heilǫgustu | helgasta, heilagasta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | helgustu, heilǫgustu | helgustu, heilǫgustu | helgustu, heilǫgustu |
accusative | helgustu, heilǫgustu | helgustu, heilǫgustu | helgustu, heilǫgustu |
dative | helgustum, heilǫgustum | helgustum, heilǫgustum | helgustum, heilǫgustum |
genitive | helgustu, heilǫgustu | helgustu, heilǫgustu | helgustu, heilǫgustu |
Usage notes
This adjective is usually contracted before a vowel, while the root vowel becomes short, yielding another set of possible forms. However, uncontracted forms also tend to appear.
Descendants
- Icelandic: heilagur, helgur
- Faroese: heilagur, halgur
- Norwegian Nynorsk: heilag
- Old Swedish: hēlagher
- Swedish: helig
- Danish: hellig
- → Norwegian Bokmål: hellig
References
- “heilagr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press